7 نکته: سکونت در مجتمع یا آپارتمان؟
سکونت در یک مجتمع مجهز، در مقایسه با آپارتمان‌نشینی چه مزیتی یا مزایایی را شامل می‌شود؟
تنوع موجود بین سکونتگاه‌ها علل مختلفی دارد و از سلیقه شخصی آغاز می‌شود و می‌تواند به جایگاه طبقاتی، میزان ثروت یا درآمد شخص منتهی شود. به همین علت سکونتگاه‌ها دارای اشکال متنوعی هستند؛ اما درمجموع چند دسته کلی از جمله بناهای ویلایی، آپارتمانی، مجتمع، برج و آسمان‌خراش را شامل می‌شود.
هر فردی بنا بر روحیات و نگرش و خصوصیات فردی و جمعی خود، محل زندگی‌اش را تعیین می‌کند. البته موارد ذکر شده 50 درصد قضیه را شامل می‌شود و یک عامل بسیار مهم دیگر که به تنهایی 50 درصد دیگر را به خود اختصاص می‌دهد ، مسئله نقدینگی است که بیشترین دغدغه را برای خریدار ایجاد می‌کند و شاید بیشترین تاثیر را بر سبک زندگی هر فرد بگذارد.
به هر حال، شخصی منزل ویلایی را می‌پسندد و شخصی دیگر، زندگی در یک برج را انتخاب می‌کند. البته انتخاب‌های دیگری مثل سکونت در یک مجتمع مدرن و مجهز و یا یک آپارتمان شیک و یا بسیاری از ساختمانهایی که فاقد هویت معماری هستند نیز وجود دارد.
اما عمده انتخابها با در نظر گرفتن تمامی شرایط اکثر جامعه و مردم و سطح درامد عموم مردم، به سکونت در یک مجتمع و یا زندگی در آپارتمان منجر می‌شود. که هر کدام مزایا و محاسن و همچنین مشکلات خاص خود را دارند که این مسائل نیز کم و زیاد دارد.
حال در این مطلب می‌خواستم به پیشپاافتادهترین و ساده‌ترین این دلایل بپردازم تا ببینیم این دلایل جزئی و کم اهمیت چیست که می‌توانند تاثیری عمیق و جدی بر زندگی فرد بگذارند بطوریکه به هیچ وجه قابل جبران نباشد.
نکاتی بسیار ساده که همواره افراد، بی‌اعتنا از کنار آن می‌گذرند. نکاتی که بسیار ساده و پیشپاافتاده است؛ اما در نگاهی درازمدت بر جنبه کیفی زندگی بسیار تأثیرگذار است.
مزیت زندگی در یک مجتمع در مقایسه با آپارتمان‌نشینی 7 نکته جزئی را شامل می‌شود.
البته شاید افراد متخصص و یا مجرب بتوانند بر این نکات بیافزایند چرا که نکته فوق، یک قانون نیست و تنها برآیند یک نگاه گذرا و نه چندان عمیق بر کیفیت زندگی در حال حاضر است. و همانطور که ذکر شد این هفت نکته شاید خیلی جزئی و کم‌اهمیت به نظر برسد اما در یک بازه زمانی طولانی مدت، بتدریج اهمیت این نکات افزایش می‌یابد.
زندگی در یک مجتمع نکات و ظرایفی دارد که وقتی برای زمانی طولانی در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند اهمیتی فوق‌العاده می‌یابند.
| همچنین بخوانید : شاخص قیمت مسکن (HPI) چیست ؟
نکته اول
یکی از ساده‌ترین و پیشپاافتادهترین امکانات یک مجتمع حضور شبانه‌روزی یک نگهبان در محل ورودی پارکینگ مجتمع و راحتی در ورود و خروج اتومبیل شخصی شما است. اگر یک محاسبه ساده داشته باشید همین فرایند باز‌کردن و بستن درب با ریموت و بدون ریموت حداقل 5 دقیقه از زمان شما را به خود اختصاص می‌دهد که در روز برای یکبار رفت و آمد می‌شود 10دقیقه و برای یک ماه می‌شود 300 دقیقه و در یکسال می‌شود 3600 دقیقه یعنی 60 ساعت از زمان شما در سال صرف ورود و خروج به محل زندگی برای یک نوبت در روز است.در بسیاری از روزها به چندین نوبت هم خواهد کشید.
البته اگر بدشانسی نیاورید و فردی بی‌ملاحظه در مقابل درب ورودی پارکینگ شما اتومبیل خود را پارک نکرده باشد. در 60 ساعت شما می‌توانید چهار واحد دانشگاهی را بگذرانید یا 30 حلقه فیلم سینمایی مشاهده کنید.یا حداقل 30 مقاله مطالعه نمایید و یا 120 روز در سال پیاده‌روی کنید.
نکته دوم
حضور نگهبان پارکینگ فقط باعث صرفه‌جویی در زمان ورود و خروج شما نیست، بلکه در بسیاری از آپارتمان‌ها هنگام خروج از پارکینگ همواره خطر تصادف وجود دارد آن‌هم تصادفی که مقصر صددرصد شما هستید. درحالی‌که حضور نگهبان، خطر تصادف را به صفر می‌رساند و این نکته باعث صرفه‌جویی در زمان و دارایی نقدی شما و کوپن بیمه شما و مهم‌تر از همه ممانعت از آسیب جانی محسوب می‌شود.
نکته سوم
مسئله مهم دیگر عامل امنیت است. از یک سو امنیت برای خودرو شما و از سوی دیگر امنیت برای منزل و اموال شما را شامل می‌شود. کار سارقی که برای سرقت وارد مجتمع خواهد شد بسیار مشکل است و کمتر سارقی این ریسک را می‌کند که برای سرقت وارد مجتمع شود درحالی‌که به‌راحتی وارد هر گونه منزل ویلایی و یا آپارتمانی می‌شود.
نکته چهارم
نکته دیگر مدیریت سیستماتیک ساختمان است. مدیریت در مجتمع متکی به شخص نیست بلکه متکی به یک سیستم است و اگر تجهیزات ساختمان با نقص فنی مواجه شوند، سرعت عمل در رفع آسیب در مجتمع بسیار بالا و اتوماتیک است.
به به‌عنوان‌مثال یک آپارتمان اگر آسانسور به هر علتی از کار بیفتد ممکن است روزها تعمیر آن به طول بینجامد؛ زیرا مدیر ساختمان به امید اهالی است و اهالی به امید مدیر ساختمان و ازآنجایی‌که معمولاً صندوق نقدینگی آپارتمان خالی است همه برای پرداخت هزینه و رفع نقص فنی به امید یکدیگر می‌مانند و این امیدواری گاهی، روزها به طول می‌انجامد.
درحالی‌که مدیر یک مجتمع خود را متعهد می‌داند که هر گونه شرایطی، آسیب و یا خرابی را دراسرع‌وقت رفع نماید؛ چون با تعداد خانوار بالایی مواجه است و هیچ مدیری، راه‌اندازی به‌عنوان‌مثال آسانسور را به تعویق نخواهد انداخت.
نکته پنجم
تجهیز ساختمان به امکانات پیشرفته و به‌روزرسانی امکانات همواره با هزینه بالایی همراه است که این هزینه‌ها برای یک آپارتمان چندواحدی به‌صرفه نخواهد بود، درحالی‌که در یک مجتمع به دلیل تعداد بالای مشترکین و تقسیم هزینه میان تعداد بیشتری از ساکنین، انجام آن را برای هر مشترک، بسیار امکان‌پذیرتر و ساده‌تر می‌کند. مواردی مانند آنتن مرکزی یا سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی و ماهواره و... را می‌توان به‌عنوان‌مثال نام برد.
نکته ششم
فضاهای مشاع و امکانات رفاهی، جهت استفاده ساکنین در بناهای آپارتمانی، ازآنجایی‌که اصلاً وجود ندارد قابل‌مقایسه نخواهد بود. فضاهای مشاع مانند فضای سبز و یا فضایی برای سرگرمی کودکان و امکاناتی مانند استخر اختصاصی مجتمع و روف‌گاردن و پیست پیاده‌روی و امکاناتی ازاین‌دست که در کمتر آپارتمانی مشاهده می‌شود؛ اما در مجتمع‌های مجهز امروزی می‌توان وجود این امکانات را شاهد بود. عنوان مثال اگر در آپارتمانی حیاط وجود داشته باشد معمولاً تنها ساکنین طبقه اول به آن دسترسی دارند.
نکته هفتم
همه تصور می‌کنند در آپارتمان فضای شخصی بیشتری وجود دارد و تصور می‌کنند در یک مجتمع زندگی بیشتر جمعی است نه فردی و این موجب آزار و نگرانی برخی می‌شود اما می‌توان گفت کاملاً برعکس است.
باتوجه‌به تعداد ساکنین در یک مجتمع، اتفاقاً بر خلاف آپارتمان که همگی همدیگر را می‌شناسند و از همه اتفاقات زندگی یکدیگر آگاه هستند و فرصت بیشتری برای ورود به زندگی شخصی همسایه‌ها وجود دارد، در مجتمع کمتر کسی، کسی را می‌شناسد و لذا مرزهای شخصی پررنگ‌تر خواهد بود و استقلال فرد یا خانواده بسیار بیشتر خواهد بود؛ زیرا اولاً تعدد ساکنین، این امکان را پایین می‌آورد و دوم آنکه فردی که مجتمع را برای زندگی انتخاب می‌کند معمولاً از چنین روحیه‌ای به‌دور است و بیشتر بر زندگی خود متمرکز است.
این چند نمونه تا حدی ساده هستند و کم‌اهمیت که هیچ‌گاه به پیامدهای آن نمی‌اندیشیم. فکر نمی‌کنیم که همین مسائل ساده می‌تواند یک‌عمر زندگی ما را تحت‌الشعاع قرار دهد. عدم توجه به آنها در زندگی مجتمع‌نشینی بسیار پیشپاافتاده است که شاید هیچ‌گاه به آن فکر نکنیم؛ اما اگر واقعاً اصولی و منطقی با موضوع برخورد کنیم و تا حدی به تحلیل و تفسیر بپردازیم در آن صورت است که می‌توانیم به‌درستی آن را درک کنیم.
